عشق مهم‌تر از عاشق است. عشق را باید حفظ کرد. عشق تازگی‌ست، خنکی‌ست، تپش قلب و آرامش همیشگی‌ست. عاشق طالب وصال است. وصال کهنه میشود، قدیمی میشود و خاک می‌خورد، در روز و ساعت و دقیقه گم میشود. عشق را می‌پوساند و پژمرده می‌کند. عشق باید فریاد کند، هر روز، هر لحظه. عشق تمناست. تمنای سکوت‌اش، تمنای امنیتِ صدایش، تمنای فقط یک لحظه بیشتر از آغوش‌اش. وصال تمنا را می‌کُشد. وصال تمنا را عادت می‌کند. و عادت. تمنا. آرزو. به رقص در‌آمدن از تصورِ دیدارش. این عشق است. عشق مهم‌تر از وصال است. وصال را باید قربانی کرد، تا عشق زنده بماند.
درباره این سایت